Groot stilist en boeiend verteller
Het debuut van Bas Heijne, de roman Laatste woorden (1983), was een exuberant boek, zowel inhoudelijk als stilistisch. Uitbundig, excentriek, gek — Heijne had zich duidelijk voorgenomen naar grote hoogten te reiken. Hoewel hij daar niet helemaal in slaagde, zijn die Laatste woorden toch als een veelbelovende eerste stap in mijn herinnering blijven hangen. Des te opmerkelijker is het dat Vreemde reis, de bundel reisverhalen die Heijne onlangs publiceerde, in alle opzichten zo’n gewoon boek is. (meer…)