Terechte doden
Er zijn momenten in je leescarrière dat je je bewust wordt van de techniek die een schrijver toepast om jou als lezer te leiden. Het moment waarop het geraamte van de vertelling door het verhaal heen steekt. Dat is ook het moment waarop een lichte teleurstelling voelbaar is: je hebt de truc door. Op het moment dat je weet dat in het laatste plaatje van elke tweede strook van een Suske en Wiske-verhaal een cliffhanger voorkomt, is de lol ervan af. Je gaat door naar iets uitdagenders. (meer…)